Waarom is het zoveel makkelijker om van mijzelf af te bewegen dan naar mijzelf toe te bewegen? Waarom loop ik ’s ochtends als eerste en als vanzelf naar mijn telefoon om te zien of er berichten zijn – van wat voor aard dan ook – en vraag ik mij niet af wat mijn eigen bericht is. Of misschien stel ik mijzelf wel de vraag maar neem ik niet de tijd naar het antwoord te luisteren.
Al tijdens mijn vakantie op Terschelling stoorde mijn ochtendritueel mij en nam ik mij voor om dat eenmaal weer thuis te veranderen. Immers eerder, voor het ongeval met de boom, begon ik mijn dag trouw met oefeningen. Met Kundalini Yoga, of met de vijf Tibetanen. Deze oefeningen waren een soort rustmoment. Een moment waarin ik kon ervaren hoe het met me ging en waarin ik kwaliteit aan de dag kon geven. Die oefeningen lukken nog niet, omdat ik fysiek nog beperkt ben, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik mijn ochtenden niet bewust kan beginnen! En dus besloot ik op Terschelling om – zodra ik weer thuis was - mijn ochtenden te beginnen met een zelfherinnering, met stil zijn, kortom met een fijne dagopening. Om daarna de dag stevig en verbonden met mijzelf in te kunnen gaan. Vanochtend is de vijfde ochtend sinds onze thuiskomst en er is nog niets veranderd.
Wat houdt mij weg bij mijzelf? Of misschien moet ik de vraag anders stellen: wat doet mij verlangen naar mijzelf? Het is een gevoel van vervreemding dat ik nu ervaar, een unheimisch gevoel dat ik niet anders kan omschrijven. Ik heb geen of weinig contact met mij. En als ik geen contact heb met mij, hoe kan ik dan contact maken met de wereld om mij heen, met een ander mens?
Besluit
Elke ochtend als ik wakker word, loop ik eerst naar de keuken en neem ik een lepel kokosolie in de mond. Oilpulling wordt het genoemd. Zo’n vijftien minuten lang laat ik deze olie langzaam in mijn mond bewegen. In die tijd Doe ik van alles, zoals lezen, douchen, mijn ontbijt klaar maken, de katten eten geven e.a.
Vanaf nu wil ik het anders. Om te beginnen wil ik de komende zeven ochtenden gedurende die vijftien minuten niets anders Doen dan te Zijn. Om te kunnen voelen, luisteren, ervaren hoe het met mij is, met mijn lichaam, mijn geest. Om wakker te worden en het onbewuste bewust te verruilen voor het bewuste.
Ik wil. De eerste stap is gezet, ik zie het voor me, adem in, adem uit. Zo zal het zijn.